Gisteren stormde het gigantisch, het was windkracht elf. Peter en ik zijn naar het grafje gewandeld. Op de een of andere manier verwacht ik er altijd iets aan te treffen. Ik voel een soort verwachtingsvolle spanning, die sterker wordt naarmate ik de begraafplaats nader.
We troffen een nieuw plantje aan met een lieve kaart erbij 'Justin, we missen je'. En een mooi plakwerk gemaakt door de kinderen van de crèche. En een prachtige beer zonder afzender. De hortensia's bloeien nog volop en staan mooi bij de kei met z'n naam erop.
Het was bijzonder, zo in de storm. De hoge bomen gingen als bezetenen tekeer, de wind loeide en er was niemand te bekennen. Het had iets heel puurs.
Haiku
BeantwoordenVerwijderenOn aardse zomer
wreed gewroet in het leven
zonnebloem engel
Irma Dijkstra