Sinds vorige week ben ik weer aan het zingen en ga dus als vanouds op donderdagavond de deur uit. Peter is vandaag voor het eerst naar voetbaltraining.
Na Justin's overlijden waren we elke avond thuis. We zaten op de bank, hondsmoe en beroerd, en staarden naar de tv. Televisie kijken hebben we echt moeten 'leren'. We konden ons nauwelijks concentreren en vonden niets interessant. En we vermeden vertrouwde beelden en tunes. Het heeft weken geduurd voordat we naar ons favoriete programma durfden te kijken. Cold Feet, een heerlijke mix van drama en droge humor. We genoten er altijd zo van, het was onze afsluiting van het weekend: zondagavond om acht uur Cold Feet.
De eerste keer dat we keken duurde het minstens een kwartier voordat we ons konden laten meevoeren naar de wereld van onze geliefde tv persoonlijkheden. Gelukkig was het tempo hoog, waren de intriges ingewikkeld en de grappen scherp, zodat er geen ontsnappen mogelijk was. Maar toen de eindtune wegstierf, stortten we met ongekende vaart onze eigen waanzinnige wereld weer in. Justin is dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten