DAGBOEK 6 november 2002

We vullen onze dagen met opruimen en ordenen. We gooien veel weg, doen eindelijk de klussen die al lange tijd op ons lijstje staan. Het interesseert ons echter geen zier, we werken zonder te voelen. Maar het is beter dan helemaal niets doen. En na afloop ervaren we een soort kortstondige voldoening. Het meest positieve gevoel dat we tot onze beschikking hebben.

De administratie is helemaal bij, de wasmand puilt niet meer uit, in de kasten liggen keurige stapeltjes goed, zelfs het pennenbakje is uitgemest. Peter stofzuigt elke week in alle hoeken en gaten, zeemt de ramen en heeft de plank boven de tafel afgestoft. Dat heeft hij nog nooit gedaan.

Het is hier dus opvallend opgeruimd en geordend, en op een bepaalde manier gezellig, alhoewel gezellig niet het juiste woord is. Huiselijk misschien? Of knus? Er staan altijd verse bloemen en er brandt continu een kaars voor Justin.

Als we maar bezig zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten