DAGBOEK 15 december 2002

Ik heb vannacht van Justin gedroomd. Voor het eerst sinds zijn overlijden. Waar ik precies was weet ik niet. Er waren veel mensen en we waren iets aan het doen. Ineens zat Justin op m'n schoot. Ik kon hem goed voelen. Ik zei: 'Wat fijn dat je er bent, nu kan ik je stem weer horen!' Ik was me heel erg bewust van het feit dat hij er was. Ik voelde hem. Hij kletste honderduit. Ik was niet verdrietig of sentimenteel. Alsof ik accepteerde dat het tijdelijk zou zijn. Het was weer even als vroeger.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten