Ik voel me nog steeds schuldig over de dood van Johnny. Ik heb gefaald. Ik heb niet goed op hem gelet. Als een kind verdrinkt dan heb je niet goed op hem gepast. 'Je had het zeker te druk met andere dingen' werd er gezegd. De buitenwereld is cru. Als ik nu een berichtje lees over een kind dat verdronken is, denk ik meteen: wie heeft de schuld? Maar je moet niet oordelen als je er niet bij was.
Ik kruip in m'n schulp. Ik kan er ook met niemand over praten. Het schuldgevoel verwatert, maar gaat niet meer weg. De angst dat er iets met de kleinkinderen gebeurt is er altijd. Als hun ouders er weer zijn gaat de druk wel een beetje bij me weg. Dan denk ik: o ja, jullie hebben de verantwoording. Die verantwoordelijkheid vind ik best zwaar. Ondanks dat ik ontzettend graag op ze pas, ik vind het enig als ze komen! Maar dat hoor ik van alle grootouders.
Fragment uit het interview met de moeder van Johnny, gehouden op 23 maart 2006.
In de zomer van 1963 speelde Johnny buiten, op een plek waar hij niet mocht komen met twee meisjes waar hij zelden mee speelde. Hij wilde een stok uit een sloot halen, viel in het water en kon er niet meer uitkomen. Hij is ter plekke overleden. Johnny was vierenhalf jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten