Ik geloof dat er meer is. Maar ik geloof niet zozeer in de bijbel. Misschien is God een kracht in jezelf.
Ik geloof in Ariëlle als beschermengeltje van ons. Mijn zus heeft drie jaar geleden een ernstig auto-ongeluk gehad. Het is een wonder dat ze dat heeft overleefd. Ze had alleen een verbrijzeld bekken. Ik denk dat Ariëlle haar heeft moeten beschermen. Voor mij zou het toen te veel zijn geweest als mijn zus was overleden.
Ik heb geen antwoord op de waaromvraag. Er wordt vaak gezegd dat dit het ergste is wat een mens kan overkomen. Ik denk dat dat inderdaad zo is. Je krijgt een kind om het een mooi leven te geven. Met liefde. En lessen te leren. Dat is een geschenk. Je hoort haar niet na zevenenhalve maand te begraven. Men beweert weleens dat iedereen met een taak op aarde komt. En dat de een er tachtig jaar over doet om die te volbrengen, en de ander een paar weken. Het klinkt mooi hoor, maar wat is haar taak dan geweest? Wil iemand mij dat uitleggen? Ik kan er niets mee. Ik ben altijd serieus geweest. Ook in relaties. Ik wilde het - als vader - beter doen dan mijn eigen vader. Beter dan mijn vriend die tijdens de zwangerschap zijn relatie verbrak. En juist ik moet mijn kind begraven. Ik kreeg niet eens een kans om het beter te doen. Dat maakt me zo boos. Ik zal wel nooit een antwoord krijgen.
Fragment uit het interview met de vader van Ariëlle, gehouden op 16 maart 2006.
Ariëlle is in 2002 plotseling overleden toen ze bijna zevenenhalve maand oud was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten