DAGBOEK 13 januari 2003

Donderdag heb ik wat foto's in dozen gedaan. Ze lagen los in de kast en ik heb ze tussen al die andere foto's gestopt die liggen te wachten om ingeplakt te worden. Dat was natuurlijk enorm confronterend. Per ongeluk maakte ik het zakje open waar de foto's inzitten die genomen zijn tijdens de laatste dagen dat Justin opgebaard lag. Ik heb ze nooit durven bekijken. Ik schrok ontzettend. Hij zag er veel slechter uit dan in mijn herinnering. Zwarte plekken rondom zijn mond en dikke rode strepen in zijn hals.

Toch denk ik dat het goed was om het even te zien. Hij is echt dood. Daar is geen twijfel over mogelijk.

Gelukkig vond ik ook vrolijke foto's van hem, zoals hij was, springlevend. Ik heb er een paar uigekozen en in de kamer neergezet. Mooie plaatjes om vast te houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten