Nadat Johnny was overleden kreeg ik psychische klachten. Ik was alleen thuis. Onze oudste zoon was naar school. We hadden geen buren. Mijn man was altijd aan het werk. Ik had niets meer om handen. Op aanraden van de huisarts ben ik na een maand of drie als huishoudelijke hulp bij gezinnen en oudere mensen gaan werken.
Het was prettig om te werken. Je was even de deur uit. De wereld ging weer een beetje open. Je hoorde eens wat anders. Ik ging zo in mezelf zitten, bleef maar in die cocon hangen.
Mijn man heeft alles bij elkaar twee dagen vrij gehad. Meer niet. Johnny is op vrijdag begraven, op zaterdag moest mijn man weer werken. Hij had ook nooit vakantie. Hij ging gewoon door. Zo was dat vroeger, er was geen keuze, je moest. Vooral in het werk wat hij deed: hij was melkboer. Er waren geen ijskasten. Elke dag moest er verse melk komen. In de zomer deed hij ook het strand erbij. Dan werkte hij zeven dagen per week. Het leven was harder. Hij heeft er psychisch een hele tik van gehad.
Fragment uit het interview met de moeder van Johnny, gehouden op 23 maart 2006.
Johnny is plotseling overleden in 1963, hij was toen vierenhalf jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten