Twee weken na het overlijden van Luuk ben ik weer gaan werken. Ik werkte vier dagen per week. Ik kreeg een dag per week de gelegenheid om dingen te regelen. Te doen wat ik moest doen. Zonder het te melden. Ik mocht zoveel vrije dagen opnemen als ik wilde.
Ik heb heel hard gewerkt omdat ik middenin een project zat waarvoor ik anderhalf jaar lang had zitten bedenken wat ik wilde. Op de dag dat Luuk overleed was hij uitbesteed zodat ik op die dag - mijn vrije dag - kon werken. Voor mij zitten het project en het overlijden heel dicht tegen elkaar aan. Als dat project er niet was geweest en ik niet zo ijverig was geweest, was hij niet gevallen. Heel intuïtief had ik zoiets van: en nu zal ik het afmaken ook. Om het project kleiner te maken. Het mocht geen rol spelen. Ik wilde het wegwerken. Ik kan het niet uitleggen. Ik had een enorme drive om het af te maken.
Ik heb veel ruimte gekregen op mijn werk. Ik kreeg een externe kracht om het project te draaien. Hij was een energiek en voortvarend persoon die al mijn ideeën heeft neergezet. Ik hoefde alleen maar na te denken. Hij deed alles. Een grote luxe.
Ik heb het als plezierig ervaren om te werken. Het project was een soort puzzelstuk. Ik moest op intellectueel niveau draaien om het te kunnen doen. Dat bood mij de gelegenheid om ook intellectueel na te denken over de dood van Luuk.
Wat mij het meest geholpen heeft zijn de fietstochten naar en van mijn werk: een uur heen en een uur terug. Ik gebruikte die ritten als denktijd. Het waren beide puzzels: het project en Luuk. Het een was zakelijk, het ander existentieel. Toen het klaar was, een jaar later, ben ik drie dagen gaan werken. Dat was mijn eigen keus.
Fragment uit het interview met de moeder van Luuk, gehouden op 13 februari 2006.
Luuk is in 2004 verongelukt tijdens een speelochtendje bij een vriendinnetje. De kinderen zagen kans op een onveilig balkon op de derde verdieping te komen. Luuk is naar beneden gevallen en de volgende ochtend in het ziekenhuis overleden. Hij was toen ruim vijfenhalf jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten