Het geloof in God, daar moet ik helemaal niets van hebben. En dat is alleen maar sterker geworden na het overlijden van Milan. God doet dit soort dingen toch niet?!
Ik zou weleens naar een paragnost willen. Daar ben ik nieuwsgierig naar. Ik ben toch benieuwd of er nog iets is. Maar ik durf niet. Ben bang dat het allemaal niet waar is.
Als ik bij het graf ben gaat de zon vaak ineens schijnen. De eerste twee jaar ging ik elke dag naar het graf. Er was altijd een vogeltje dat begon te fluiten. Dat gaf mij het gevoel dat Milan me zag. Hij wist dat ik er was.
Fragment uit het interview met de moeder van Milan, gehouden op 24 mei 2006.
Milan is in 2002 plotseling overleden toen hij bijna drieënhalf jaar oud was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten