INTERVIEW met de vader van Joep THEMA : werk

In de periode dat Joep in het ziekenhuis lag heb ik helemaal niet gewerkt. Ik heb al mijn vakantiedagen opgebruikt en ouderschapsverlof genomen. Na zijn overlijden heb ik de eerste twee maanden ook niet gewerkt. Ik had zoveel energie: ik heb het hele huis geverfd en vloertjes gelegd. Uit dat klussen haalde ik voldoening. Maar het was vooral een tegenhanger van de zorg voor Joep. Daar waren we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat mee bezig geweest. Dat viel ineens weg. Met mondjesmaat ben ik steeds meer gaan werken. Na drie maanden werkte ik weer volledig.

De drempel om de eerste keer de keuken weer binnen te stappen was hoog. Als ik werk ben ik er voor het werk. Ik was bang dat privé en werk te veel door elkaar zouden gaan lopen. Het werk in de keuken is anders dan op kantoor. Ik kan er geen aandacht aan privézaken schenken.

In het begin hielp het wel om m'n zinnen te verzetten. Na een half jaar kon ik het niet meer opbrengen. Ik was ondertussen mijn functie kwijtgeraakt, was geen chef meer. Er was veel veranderd en ik moest heel hard werken om mijn plek terug te krijgen. Na een jaar kreeg ik de klap. Ik dacht dat we alles gehad hadden toen het beruchte 'eerste jaar na het overlijden' voorbij was. Maar het begon gewoon weer opnieuw.

Ik heb nu een nieuwe baan, een nieuwe uitdaging. Ik voel me beter. Door Joep ben ik minder gaan werken en dat bevalt nog steeds goed. Het kan met mij ook zomaar afgelopen zijn. Als ik er ben maak ik me ontzettend druk over het werk. Als ik er niet ben niet. Er is meer dan werk: genieten van onze jongste zoon en lekker kneuteren in de tuin.


Fragment uit het interview met de vader van Joep, gehouden op 21 maart 2006.
Joep kreeg hersenvliesontsteking toen hij 9 weken oud was en is de rest van zijn korte leven ziek geweest. Hij is in 2004 overleden toen hij bijna drie jaar oud was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten