DAGBOEK 13 februari 2003

Vandaag ben ik voor het eerst sinds kerst weer op de begraafplaats geweest. Ik schrok: naast Justins grafje zijn twee nieuwe grafjes gekomen. Er stonden een enorm grote beer, wat stormlantaarns, bloemstukjes en een mand met allemaal kleine knuffelbeestjes. Ik moest huilen. De pijn van de begrafenis, van het plotselinge overlijden, kwam boven. En het doet pijn om te weten dat andere ouders hier nu ook doorheen moeten. In de kapel ligt een schrift waar bezoekers iets in kunnen schrijven. Er stond te lezen dat het om een kindje van een week of vier gaat, en een baby van nog geen dag oud. Ik durf het eigenlijk niet te bekennen, maar ik was een beetje teleurgesteld. Alsof ik onbewust hoopte op een kind van dezelfde leeftijd als Justin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten