Sinds kort gaat Elio naar de vakantie-opvang. Niet zozeer omdat we die opvang nodig hebben. Het is meer uit sociale overwegingen. We gaan waarschijnlijk slechts twee weken op vakantie. De rest van de tijd zal Peter werken en zullen Elio en ik veel samen zijn. Het leek ons goed voor hem om een 'eigen plek' te hebben - los van thuis - waar hij lekker z'n gang kan gaan. Beter dan opgescheept zitten met een verdrietige moeder. Hij gaat twee dagen per week. Hij kent veel kinderen en vindt het leuk.
De eerste dag wandelen we erheen. De buitenschoolse opvang grenst aan het kinderdagverblijf waar Justin ook naartoe is gegaan. Ik krijg een rotgevoel in m'n buik bij de aanblik ervan. Elio zegt: 'Als Justin er nog zou zijn, zou hij daar spelen, en ik hier, en dan konden we ook even samen spelen.'
Ik denk: als Justin er nog was, zou hij al een jaar op school hebben gezeten. Allang niet meer op de crèche. Dan zouden jullie helemaal niet naar de vakantie-opvang gaan.
En ik zeg: 'Ja, dat zou leuk zijn hè?!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten