INTERVIEW met de moeder van Jasmijn THEMA : familie & vrienden

Er waren altijd mensen om ons heen in de weken na het overlijden van Jasmijn. Dag en nacht. We sliepen met z'n allen op een rijtje in de woonkamer. Sommigen wilden gewoon niet meer in hun eigen huis zijn. Na vier maanden wilde ik rust. Ik was zwanger. En ik wilde bezig zijn met Lieve Engeltjes, een contactgroep voor ouders van een overleden kind. Ik wilde mailen met lotgenoten. Maar daar kwam ik niet aan toe. Er stond telkens weer iemand op de stoep. Ik ging me terugtrekken. Een psychiater zei dat dit normaal gedrag was. Je kunt het vergelijken met een gewond dier. Dat wil zich ook terugtrekken in een hoekje.

Onze vrienden moesten ons ook loslaten. Een aantal kon dat echt niet. Vond dat ze naar ons toe moesten, ons moesten helpen. Achteraf bleek dat best veel vrienden hiermee geworsteld hebben. Ze konden moeilijk accepteren dat we rust nodig hadden. Ze dachten: o, nu zijn we ineens overbodig. Het is ook lastig. Je kunt als buitenstaander niet weten wat goed is en wat niet. Dus: luister naar de ouders. Als ze vragen om rust: geef die dan.

Wij zijn heel open geweest. Dat heeft - denk ik - voor anderen een drempel weggenomen, waardoor ze naar ons toe kwamen. Ik heb nog steeds het liefst dat mensen gewoon over Jasmijn praten. Wees niet bang om haar naam te noemen! Voor sommigen is het zo beladen. Ze worden helemaal rood als ze per ongeluk 'Jasmijn' tegen onze andere dochter zeggen. Maar ik vind dat helemaal niet erg.

Waar ik niet zoveel aan gehad heb, zijn opmerkingen als 'bel maar als je iets nodig hebt' en 'als ik moet koken, zeg je het maar'. Ik ga echt niet bellen om te vragen of iemand eten komt brengen. Dat moet je gewoon doen. Dus maak die pas soep maar!


Fragment uit het interview met de moeder van Jasmijn, gehouden op 2 november 2006.
Jasmijn is in 2003 plotseling overleden, ze was toen ruim vierenhalf jaar oud.

1 opmerking:

  1. Heel waardevol om over zo'n persoonlijke ervaring te mogen lezen. Eind 2011 brengt Ellen Kruijer van De Wending' een boek uit met verhalen van ouders van overleden kinderen over hoe ze het leven daarna weer oppakten. Alle goeds toegewenst. Hartelijke groet, Mars

    BeantwoordenVerwijderen