Een jaar na het overlijden van Rosa hebben we een soort receptie gegeven op haar sterfdag. Vlakbij de begraafplaats, in een mooie ruimte. Het was heel druk. De mensen vonden het fijn en wij ook. Het tweede jaar hebben we het thuis gedaan. Toen was het ook heel druk en fijn. Het derde jaar hebben we het weer thuis gedaan. Toen was het niet druk en vonden we het helemaal niet zo fijn. Iedereen zat te kletsen over de wintersportvakantie, wijzelf incluis. Er was totaal geen rust. Het ging niet over Rosa. We hadden er geen goed gevoel over. Kennelijk moet je op een gegeven moment een andere vorm kiezen.
Fragment uit het interview met de vader van Rosa, gehouden op 16 oktober 2006.
Rosa is in 2003 plotseling overleden, ze was toen bijna negen jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten