Om half vier krijg ik flinke buikpijn. Om vier uur gaat de telefoon. Het ziekenhuis. De gynaecoloog zegt dat hij slecht nieuws heeft. De uitslag is positief. Het is honderd procent zeker een kindje met het syndroom van Down. Dus toch.
Gelukkig is mijn gevoel tijdens het telefoongesprek heel helder en krachtig. Het vertaalt zich in één zinnetje: 'dit wil ik niet'. Ook Peter voelt het zo. We discussiëren er niet meer over. Het besluit is genomen. We breken de zwangerschap af.
Liz, het is een wonder dat je functioneert.. Alweer druk ik de op de knop [Vind ik Moedig] x, hk
BeantwoordenVerwijderen