Ik ben jarig.
Ik heb de opdracht gekregen om uit te slapen. Om half negen hoor ik gestommel en gefluister. Even later vertrekken Peter en Elio met de auto. Ik lees wat en probeer me jarig te voelen. Na een uurtje stappen ze de tent binnen. Elio met een in kerstpapier verpakt T-shirt met het logo van de camping erop. 'Tien euro', zegt hij stralend. Peter houdt zeven zonnebloemen in z'n hand. Vers geplukt. We ontbijten aan een mooi gedekte tafel met waxinelichtjes en on-Franse donuts. De zonnebloemen staan in afgesneden waterflessen te pronken. Een prachtige rode vlinder fladdert om de bloemen heen, gaat op mijn been zitten en vliegt sierlijk weer weg.
We doen inkopen bij de gigantische supermarkt en gaan naar het strand. Bepakt met twee koelboxen vol proviand, kleden, parasols en alles wat we zoal bezitten. We hebben afgesproken met familie B. Bij aankomst wacht mij een verrassing: met kiezelstenen staat levensgroot 'Lizzy 40 jaar' in het zand geschreven. Het is een feit.
Ik krijg cadeautjes die allemaal iets te maken hebben met de zee: een vuurtoren, een ministrandhuisje met cocktailprikkers, een zeepdispenser met drijvende dolfijnen en een sneeuwbol met een dobberend vissersbootje. Om deze verjaardag later vooral te herinneren als stranddag. Het is mijn eerste verjaardag zonder Justin. Ik word veertig en hij mocht niet eens vier worden.
We zetten een kaars stevig vast in het zand. Het heeft de vorm van het getal veertig. Er zitten twee lontjes aan. Twee vlammetjes flakkeren tegen de achtergrond van de branding. Ze willen maar niet doven.
Alsnog gefeliciteerd Lizzy, hoe voelt het nu ( 8 jaar later?)
BeantwoordenVerwijderenIn mijn beleving is de eerste verjaardag erna altijd het ergste maar heel onverwacht, na een aantal "goed verlopen verjaardagen" kan er ineens weer zo'n pijnlijke tussen zitten. Gek he?
groetjes van Erica