Ik vind troost in het bekijken van foto's van Joep en naar het graf gaan. Vaak ga ik met onze jongste zoon. Als het graf schoongemaakt moet worden, ga ik alleen. Er liggen allemaal kleine glazen blauwe steentjes. Die moeten een voor een gepoetst worden. Daar doe ik drie uur over. Dat vind ik prettig; het is er lekker rustig, er komt verder niemand. En ik accepteer de tekens. Zoals het spontaan starten van de cd-speler en het Bert & Ernie speelding als het over Joep gaat. Dat helpt mij.
Fragment uit het interview met de vader van Joep, gehouden op 21 maart 2006.
Joep kreeg hersenvliesontsteking toen hij 9 weken oud was en is de rest van zijn korte leven ziek geweest.
Hij is in 2004 overleden toen hij bijna drie jaar oud was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten