TROOSTMUZIEK To where you are - Josh Groban

Who can say for certain
maybe you’re still here
I feel you all around me
your memories so clear

Deep in the stillness
I can hear you speak
You’re still an inspiration
Can it be
that you are mine
forever love
and you are watching over me from up above

Fly me up to where you are
beyond the distant star
I wish upon tonight
to see you smile
If only for a while to know you’re there
A breath away’s not far
to where you are

Are you gently sleeping
here inside my dream
and isn’t faith believing
all power can’t be seen

As my heart holds you
just one beat away
I cherish all you gave me, everyday
Because you are mine
forever love
watching me from up above

And I believe
that angels breathe
and that love will live on and never leave

Fly me up
to where you are
beyond the distant star
I wish upon tonight
to see you smile
If only for a while
to know you’re there
A breath away’s not far
to where you are

I know you’re there
A breath away’s not far
to where you are


To where you are, gezongen door Josh Groban in het programma Loose Women (ITV/Engeland) op 2 december 2008. Uitgebracht in 2001 op de CD Josh Groban.

INTERVIEW met de moeder van Kobie THEMA : troost

De geboorte en het overlijden van Kobie hebben ons veel gebracht. Ik hecht meer waarde aan kleine dingen, kan dankbaar zijn voor de wortels die in de tuin groeien. De essentie van het leven is duidelijker geworden. Ik heb ook een ruimere kijk op het leven gekregen. Als ik kwaad doe aan mijn medemens, doe ik kwaad aan mijzelf.

Vroeger moest ik niets weten van spiritualiteit. Nu denk ik: dit is niet voor niets geweest. Ik ben gaan geloven in leven na de dood. Er is iets waar wij geen vat op hebben. Ik heb twee keer iets bijzonders meegemaakt. Ik houd van lavendel, nam het mee naar het ziekenhuis, heb het kistje ermee besprenkeld. Een half jaar na het overlijden zijn we verhuisd. Ik had het daar heel moeilijk mee. Tijdens het uitpakken van de dozen roken mijn moeder en ik ineens een heel sterke lavendelgeur in de gang, alsof er een flesje was omgevallen. Maar dat kon echt niet gebeurd zijn! Op het eind van mijn zwangerschap heb ik nog een jurkje gekocht, terwijl ik wist dat ik het nauwelijks meer zou dragen. Bij de crematie wilde ik iets wits aan. Ik herinnerde mij ineens die jurk. Toen ik hem tevoorschijn haalde bleken er twee mieren op de stof afgebeeld te staan. Die had ik eerder niet gezien. En de afgekolfde melk voor Kobie werd in het ziekenhuis bewaard met een labeltje met een mier erop... Het zijn geen bewijzen, maar het zet voor mij wel de poort open naar leven na de dood.


Fragment uit het interview met de moeder van Kobie, gehouden op 24 juli 2012. Drie dagen na haar geboorte bleek Kobie leukemie te hebben. Ze is in 2010 overleden, 17 dagen oud. Zie ook sterrenkindjes

TROOSTMUZIEK On Children - Astrid Seriese

Your children
are not your children
they are the sons and daughters
of life's longing for itself

They come through you
but they are not from you
and though they are with you
they belong not to you

You can give them your love
but not your thoughts
they have their own thoughts
they have their own thoughts

You can house their bodies
but not their souls
for their souls dwell
in a place of tomorrow

Which you cannot visit
not even in your dreams
you can try to be like them
but you cannot make them just like you

Try to be like them
try to be like them
try to be like them
try to be like them


For your children
are not your children
they are the sons and daughters
of life's longing for itself

Give them your love
and love you house this souls
for this souls dwell
in a place of tomorrow


Your children
are not your children
they are the sons and daughters
of life's longing
of life's longing
for itself


Astrid Seriese componeerde de muziek van On Children voor de documentaireserie
De kinderen van De Hondsberg, uitgezonden in 1998. De oorspronkelijke tekst komt uit De Profeet van
Kahlil Gibran (hoofdstuk Kinderen).  Zie ook troostboek.

DAGBOEK 7 augustus 2004

Peter en ik hebben een kleine echtelijke crisis achter de rug. Het onderwerp is te flauw voor woorden. Maar het was wel ergens goed voor: we zijn een beetje dichter bij elkaar gekomen. We hebben weer even intens gevoeld en beseft dat we elkaar echt niet kwijt willen en het samen moeten, willen en kunnen rooien. Ik voel me over de hele linie beter, krijg weer een beetje grip op het geheel. Er komen dingen op mijn pad die me helpen en perspectief bieden. Ik zit letterlijk beter in mijn vel. Vasthouden.

TROOSTBOEK Die zomer - David Baldacci

  'Ik besefte dat ik alleen maar iets wilde repareren, wat dan ook. Ik wilde de lijst afwerken, doen wat ik geacht werd te doen, en uiteindelijk zou het dan werken. En dan zou alles weer goed zijn.'
    'Maar dat is niet gebeurd?'
    'Nee, dat is niet gebeurd. En weet je waarom?'
    Mikki schudde haar hoofd.
   'Omdat het leven niet zo in elkaar zit. Je kunt alles perfect doen. Alles doen waarvan je vindt dat je het moet doen. Je kunt alle verwachtingen van andere mensen in vervulling laten gaan. En dan krijg je nog steeds niet de resultaten waarvan je denkt dat je ze verdient. Het leven is krankzinnig, om gek van te worden, en vaak is er geen touw aan vast te knopen.' Jack zweeg even en keek zijn dochter aan. 'Mensen die hier niet zouden moeten zijn, zijn er wel, en iemand die hier zou moeten zijn, is er niet. En daar kun je niets aan doen. Je kunt het niet veranderen. Hoe graag je dat misschien ook zou willen. Het heeft niets te maken met verlangens, en alles met de realiteit, die vaak volslagen onbegrijpelijk is.'

(bladzijde 200 - 201)
A.W. Bruna Uitgevers B.V., 2011, ISBN 978 90 229 9947 9  NUR 302