ACTUEEL Ik mis je op NPO2 met een item over Justin

Ik mis je, EO, voor ouders van een overleden kind
In 2017 benaderde de EO mij. Of ik mee wilde doen aan het programma Bakkie Troost. Ik zat helemaal niet lekker in mijn vel en het leek mij dus geen goed idee om over Justin te vertellen met een camera op mij gericht. Nou vind ik dat sowieso geen goed idee. Het vertellen wel, maar het vastgelegd worden niet. En mezelf terugzien al helemaal niet.

Maar ik heb een bescheiden missie: af en toe aandacht besteden aan het zijn van een ouder van een overleden kind. Dat is namelijk niet zo makkelijk. Hoe moeilijk dat is, weten alleen ouders van een overleden kind. Dat kan niemand anders zich voorstellen. Gelukkig maar. Want dat hoeft ook niet. Je hoeft het niet zelf meegemaakt te hebben om te kunnen troosten. En troost hebben ouders van een overleden kind nodig. Een fijne, eenvoudige vraag is: "Vertel eens wat over je kind."

Ouders van een overleden kind hebben het ook nodig om serieus genomen te worden. Ze zijn minder kwetsbaar dan je denkt. Spaar ze niet te veel, vertel over de dingen die jou bezighouden, ook al lijken dat mini-problemen in vergelijking met zo iets groots als de dood van een kind. Als je die vergelijking namelijk steeds maakt, vertel je zelden nog wat. Dat is pas erg. Daarmee sluit je de ouder buiten. En de ouder voelt zich al zo losgerukt uit het normale leven.

Dus daarom heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb Hella van der Wijst op een mooie middag in juli bij het grafje van Justin verteld over hem en mij en ons, met een cameraploeg op een paar meter afstand. Ik heb geen idee wat ik allemaal gezegd heb en vind het doodeng om zaterdag naar Ik mis je te kijken (zo heet het programma nu). Maar ik heb het met liefde gedaan voor alle ouders van een overleden kind en hun naasten.

PS: dank Hella, Marlien en het team voor de mooie middag. Jullie waren heel respectvol en warm!


Ik mis je - zaterdag 15 oktober 2018 (klik op deze tekst en bekijk het fragment)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten