Elio is vandaag zes jaar geworden.
Er was overduidelijk extra aandacht voor onze oudste. Vanaf tien uur tot ver na zessen hebben we continu bezoek en telefoontjes gehad. En tussendoor zijn we ook naar de schouwburg geweest. Elio was helemaal door het dolle heen. Hij schopte en sloeg, beet van zich af, was boos en verdrietig. Hij zei regelmatig: 'Ik heb niets te doen', terwijl de cadeautjes binnenstroomden.
Hij is tegenwoordig eigenlijk voortdurend bezig. Zodra hij maar één seconde niets doet, klaagt hij over verveling. Dat deed hij vroeger nooit. Alsof hij, net als wij, onrustig is en maar bezig gaat om niet te hoeven voelen.
Ik vond het geen goede dag. Was het te veel? Te druk?
's Avonds heb ik weer een zelfverzonnen verhaal verteld over ridder Elio en ridder Justin. Hij werd er rustig van en lag met dichte ogen en een glimlach op zijn lippen te luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten