Vlak voordat we sinterklaas gingen vieren zijn we nog even naar het grafje geweest. Dat moest. Het is een soort 'erbij zijn'. We kunnen niet 'vieren' zonder aandacht aan Justin geschonken te hebben in de vorm van het aansteken van een kaars en het neerzetten van verse bloemen.
Voor het eerst troffen we een moeder bij een ander kindergrafje. Er was geen tijd en gelegenheid om een paar woorden met elkaar te wisselen. Wat is haar verhaal?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten