DAGBOEK 30 juni 2003

We stelden het plannen van de zomervakantie telkens uit. Op vakantie gaan had een bittere bijsmaak gekregen. Het mooie was eraf. Justin was immers vlak na zo'n vakantie totaal onverwacht overleden. Maar we wisten ook dat we er niet omheen konden. Dat niet op vakantie gaan geen optie was. Ons doel werd: een vorm vinden waarbij we het alle drie enigszins naar onze zin hebben. En Elio (zes jaar) het meest. Dat was meteen het moeilijkst. Peter en ik wilden het liefst afreizen naar een onbewoond eiland. Maar daar deden we Elio natuurlijk helemaal geen plezier mee. Hoe deden andere ouders-met-maar-één-kind dat eigenlijk? Waar zaten die in de zomer?