De uitslag van de nekplooimeting was ongunstig. Hoe nu verder? Moeten we op heel korte termijn een vlokkentest laten uitvoeren, met een klein risico op een miskraam? Of kiezen we voor een vruchtwaterpunctie bij zeventien weken zwangerschap? Als we dan besluiten om de zwangerschap af te breken, moet ik bevallen... Of moeten we helemaal niet doorgaan met testen? Een kans van één op zevenenvijftig betekent twee procent kans dat het fout is. En dus ACHTENNEGENTIG procent kans dat het goed is.
Ik word er knettergek van. Ik slaap nog slechter dan voorheen en ben erg ongerust. Aan zo ongeveer alle vrouwen die ik ken - en waarvan ik weet dat ze getest hebben - vraag ik waarom ze tot een bepaalde keuze zijn gekomen. Het is bijna onmenselijk. Mijn kind gaat zomaar dood, ik heb er geen enkele grip op gehad. En nu moet ik beslissen over het leven van een kindje in wording? En áls het een kindje met Down is: so what?
Ik kom er helemaal niet uit. Kan totaal niet meer afgaan op m'n gevoel. Peter heeft er alle vertrouwen in. Hij begrijpt niet goed waarom ik het zo zwaar maak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten