Op de vraag of ik kinderen heb, zeg ik 'ja'. Afhankelijk van de band die ik met iemand heb vertel ik meer. Tegen collega's zeg ik: 'Twee kinderen, een zoontje en ik had een dochtertje.' Ik vind het lastiger om met mensen om te gaan die niet weten wat er gebeurd is, dan met mensen die het verhaal kennen. Ik voel een soort spanning als het onderwerp kinderen eraan komt. M'n hart gaat sneller kloppen en ik vraag me af of ik het nou wel of niet moet vertellen. Het heeft altijd veel impact. Je wilt de sfeer niet bederven. Maar je kunt moeilijk zeggen: 'O ja, en ik heb ook nog een overleden kind, ander onderwerp.'
Als mensen ernaar vragen vertel ik het. Maar dat gebeurt niet zo vaak. Ik ben nog jong, men verwacht niet dat ik al kinderen heb. En als het gesprek over kinderen gaat, zeg ik niet veel. Ik luister. Er ontstond eens een discussie over of je liever een zoontje of een dochtertje zou willen hebben. Toen dacht ik: stel mij die vraag alsjeblieft niet.
Fragment uit het interview met de vader van Ariëlle, gehouden op 16 maart 2006.
Ariëlle is in 2002 plotseling overleden toen ze bijna zevenenhalve maand oud was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten