DAGBOEK 8 juli 2015

Deze foto is genomen in de tuin van mijn ouders. Het is een monumentje voor Justin. Als je goed kijkt zie je kleine glazen plaatjes hangen met letters erop. Justin Valentijn. Met een beetje wind wiegen de letters heen en weer, soms oplichtend door een zonnestraal.

Om de paar jaar doen mijn ouders mee aan Verborgen Tuinen Rotterdam. Twee dagen lang bezoeken wildvreemde tuinliefhebbers hun unieke stadstuin. Het monumentje trekt aandacht.

Sommigen vragen of we katholiek zijn, anderen vinden de kleuren van het beeldje opvallend en weer anderen zijn gefascineerd door het mozaïeken fonteintje dat ervoor staat. Heel af en toe vertellen we over Justin. Dat gaat intuïtief. Met de een deel je het wel, met de ander niet. En dat voelt altijd goed.