Als het zo moest zijn dat Luuk dood moest gaan, dan kan ik zien dat het zo moest zijn voor mij. Om te ontdekken wat voor waarde onze dochter heeft. Het is een soort terugtrekken van Luuk om dieper bij de waarheid van het leven te komen. En die waarheid is dat de liefde tussen mensen allesoverheersend is. Liefde is het meest essentiële in het leven. Dat daagt mij nu meer dan toen hij er nog was. De liefde die wij alle drie voor Luuk hebben is zo diep, zo groot! Ruimtevullend. Het is bijzonder hoe een kind in je leven komt, je beduusd laat staan van hoe lief en schattig hij is en dan vertrekt op z'n hoogtepunt. Het spoor dat hij achterlaat is overweldigend. Dat is ook waar ik het meest van de tijd mee bezig ben: een gevoel van verwondering over wat er in mijn leven kwam en weer ging.
Ik ben op zoek naar 'bewijsstukken'. Ik ga af en toe naar een helderziende die met Bachremedies werkt. Twee maanden voor Luuks overlijden was ik bij haar. Ze trok tarotkaarten. Voor Luuk trok ze de onheilspeller. Op de kaart stond: 'De zeis kapt met één slag het graan en kondigt zo het onheil aan. Een scheiding maakt ons leven zuur, gelukkig is deze van korte duur.' Ik vond het zo'n rare kaart, kon er niets mee. Ze gaf me ook druppels. Op het recept stond dat ik moest stoppen in - wat later bleek - de week voordat Luuk van het balkon viel. Dit is voor mij een mogelijk bewijs dat er méér is, dat dit moest gebeuren. Ik werd met die druppels voorbereid op het meest dominante gevoel dat ik daarna heb gehad: verbolgenheid. Het zou kunnen dat het mijn opdracht is om daar in dit leven korte metten mee te maken.
Dat soort bewijs maakt mij rustig. Hoe meer bewijs ik verwerf dat het zo moest zijn, hoe makkelijker ik ermee kan leven. Zijn ziel is er nog. Die is weer terug in ons gegaan. Ik zie het als een soort omgekeerde geboorte. Hij loopt met ons op. Als ik maar genoeg overtuiging heb dat zijn dood niet het eindpunt is, kan ik mij voldoende troosten met de aanwezigheid van zijn ziel. Natuurlijk wil ik hem liever in levenden lijve vasthouden. Maar dit moest nu, op deze manier, gedaan worden.
Fragment uit het interview met de moeder van Luuk, gehouden op 13 februari 2006.
Luuk is in 2004 plotseling overleden, hij was toen ruim vijfenhalf jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten