GASTBLOG van de moeder van Bas

Wat mij nog het meest frappeert aan het rouwproces waar ik nu in zit, is dat dood en leven zo enorm met elkaar verweven zijn. En daarmee ook verdriet en geluk.
Het ene moment kun je omvergeblazen worden door verdriet om je kind, het andere moment schater je van het lachen om een leuke opmerking van je kleinkind. Of voel je een enorme dankbaarheid dat je je kind zo lang in je leven hebt gehad, terwijl andere ouders maar heel even van hun kind hebben kunnen genieten.

Ik ben er van overtuigd dat dingen voorbestemd zijn, dat het zo heeft MOETEN lopen. En daar kan ik dan vrede in vinden, net als een religieus iemand die in God gelooft. In feite verschillen we niet zoveel van elkaar, iedereen heeft zo zijn zekerheden en antwoorden nodig...


Bas is in 2012 overleden als gevolg van een hersenbeschadiging na een hartstilstand. Hij is 38 geworden.