Mijn vrouw heeft mij min of meer verweten dat Bartje in het water is gevallen. Ik had niet goed opgelet. Bartje werd binnengebracht in het ziekenhuis toen mijn vrouw dienst had. Kun je je voorstellen dat je eigen zoon binnenkomt? Ze gaf enorm op mij af, het was mijn schuld. Dat snijdt in je. Vooral omdat je jezelf sowieso schuldig voelt, schuld of geen schuld. Het hakt er twee keer zo diep in als je partner zich omdraait en jou de schuld geeft. Dat kan geen psycholoog weg praten.
Er ontstond een sfeer van verwijten en irritaties naar elkaar toe. Ik stortte mij op m'n werk en praatte er eigenlijk weinig over. Terwijl zij verwachtte dat ik dat wel deed. Ze verwachtte ook dat ik hetzelfde voelde als zij. We raakten steeds verder van elkaar verwijderd. Het was bijna zover dat ik dacht dat we maar beter konden gaan scheiden. Ik kwam thuis en we hadden meteen ruzie. Alles was strijd.
Je moet zorgen dat je relatie op alle gebieden goed blijft, ook op seksueel gebied. In situaties als deze is het logisch dat de seks in de knel komt. En een relatie is heel makkelijk kapot te maken door een man geen seks te geven. Binnen een jaar is het gedaan, dat kan ik je garanderen. Dolfijnen paren voor de bonding. Dat geldt ook voor mensen. Als je het niet meer 'doet' valt de cohesie uit elkaar. Je moet tegen elkaar durven zeggen: luister, ik ben niet gelukkig vanwege de stress, maar ook door het ontbreken van seks. Hoe lullig het ook klinkt, dat werkt wel voor een man. Het is een biologisch proces: een man heeft die ontlading nodig om zijn gevoelens weer op peil te brengen en de relatie te versterken. Ken je het gezegde: een man geeft genegenheid om seks te krijgen, een vrouw geeft seks om genegenheid te krijgen?
Ik heb een tijdje een vriendin gehad. Het klinkt heel egoïstisch, maar ik vond dat ik tekort gedaan werd. Ik had iemand gevonden die mij aandacht schonk. Aandacht die ik niet meer kreeg van mijn vrouw. Ik voelde me er beter door. Maar het was een knellend gevoel. Ik bedroog mijn partner en wist dat het een soort uitvlucht was. Toen mijn vrouw erachter kwam, barstte de bom. Natuurlijk was ze woedend. Ik wilde onze relatie repareren. We hebben ons de vraag gesteld of we nog van elkaar hielden. Dat was zo. Met counseling zijn we bij elkaar gebleven. We zijn er zelfs sterker uitgekomen.
Mijn advies: blijf communiceren zonder verwijten te maken. Verwijt is een sluipmoordenaar van je relatie. Ga samen iets leuks doen, heb plezier, lach, zodat je een band blijft voelen. Hoe moeilijk dat ook is want je wilt helemaal niet lachen...
Fragment uit het interview met de vader van Bartje, gehouden op 15 oktober 2006.
Bartje is bijna verdronken toen hij zestien maanden oud was en daardoor meervoudig gehandicapt geraakt. In 1990 is hij tamelijk onverwacht overleden aan de gevolgen van epilepsie. Hij was toen bijna zeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten