Vandaag wordt Rosa begraven op de begraafplaats waar Justin ligt. Een meisje van acht, met een broer die twee of drie jaar ouder is. Ze was een beetje ziek, had griep, bleef een paar dagen thuis en overleed in de ambulance. Het juiste verhaal ken ik niet, net zo min als Rosa zelf. Het ongelooflijke van het verhaal ken ik maar al te goed.
Het is een grauwe dag, het regent. Straks staan ze daar, de ouders. Waarschijnlijk net zo verbijsterd als wij toen waren.
Ik vertelde het vanochtend aan Elio. Hij vroeg of ze naast Justin komt te liggen. Wie weet, er zijn nog plekjes vrij op het kindergedeelte. We zullen ze vast eens tegenkomen.
Ik herinner me nog goed hoe verbaasd ik was toen de vrouw van de beheerder van de begraafplaats zich na de begrafenis aan mij voorstelde. Ze condoleerde me en zei: 'Voor ons zullen jullie altijd de ouders van Justin zijn.' Ik vroeg me af waarom ze dat wilde onthouden, we zouden er toch nooit meer komen. Ik besefte toen echt niet dat Justin dood is en ik, zolang als ik leef, naar het grafje zal gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten