DAGBOEK 27 april 2003

Het belooft wéér een prachtige dag te worden, ruim tweeëntwintig graden. Doet het me nu te veel aan de zomer denken? Ben ik daarom zo verdrietig? Het depressieve gevoel is terug. Ik heb me een paar weken heel goed gevoeld, maar vind het nu allemaal weer zo ontzettend zinloos. Ik mis Justin. Ik mis ons vieren. Ik voel me soms intens alleen. Zelfs Elio mis ik. Terwijl hij er gewoon is! Het gaat goed met hem, hij vermaakt zich over het algemeen prima, heeft plezier. Maar ik zie hem zo weinig. Hij gaat naar school, speelt tot zes uur buiten, eet, kijkt televisie en gaat naar bed. Ik voel me een beetje overbodig. Ik kan wel met hem spelen, maar dat is niet altijd wat hij wil. Ik ben nu eenmaal z'n moeder, niet z'n broertje.