Justin overleed volkomen onverwacht op 29 augustus 2002. Hij was bijna vier. Gedurende twee jaar na zijn overlijden heb ik een dagboek bijgehouden. Op deze weblog staan fragmenten uit dit dagboek, fragmenten uit mijn interviews met andere ouders van een overleden kind, alinea's uit troostboeken, troostmuziek, gastblogs en nieuwe stukjes. Ik bied mijn weblog aan als platform voor alle ouders van een overleden kind om het verdriet én het vertrouwen in het leven te delen.
DAGBOEK 27 juli 2003
Naast het verdriet om Justin is er de constante zorg om Elio. We voelen ons intens verantwoordelijk voor zijn welbevinden. Met argusogen volgen we z'n krampachtige pogingen om aansluiting te vinden bij de andere campingkinderen. Kinderen die - vanzelfsprekend - allemaal broers of zussen hebben. Eigenlijk is de confrontatie met zijn zoektocht het zwaarst. Terwijl hij het zelf waarschijnlijk niet als zodanig ervaart. Hij neemt het leven zoals het is. Tegen kinderen die ernaar vragen zegt hij, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat hij een broertje heeft. Maar dat die dood is. Ze nemen het voor kennisgeving aan en gaan verder met waarmee ze bezig waren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten