DAGBOEK 27 november 2003

Elio doet er eindeloos lang over om zich aan te kleden. Hij gaat steeds spelen en vergeet gewoon waar hij mee bezig is. We fantaseren weer eens over wat je zoal kunt wensen. Ik zeg dat als ik zou mogen wensen én mijn wens in vervulling zou gaan, ik zou wensen dat Elio wat sneller aangekleed was. Hij komt onmiddellijk in actie; wast zich, trekt z'n kleren aan en vraagt of ik het zo goed vind.
- Heerlijk, wat ben jij snel. En ik hoef helemaal niets te zeggen! Mijn wens is uitgekomen.

Hij is zelfs eerder klaar dan ik en wacht op de trap totdat we samen naar beneden kunnen om te kijken of Sint iets in z´n schoen heeft gedaan. Hij staart peinzend voor zich uit.
- Je kunt ook wensen dat Justin terugkomt.
- Helaas, als je eenmaal dood bent, word je nooit meer levend.
- Ja, en wat heb je nou aan een dooie Justin?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten