DAGBOEK 7 oktober 2003

Elio en ik zijn deze week twee keer, tijdens de middagpauze, naar de begraafplaats geweest. We hebben boterhammen gegeten tussen de grafstenen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Een keer ben ik teruggereden nadat ik hem bij school had afgezet. Ik heb toen een hele tijd op de grond voor het grafje gezeten. In de zon. Wachtend. Wachtend op wat? Ik weet het niet. Ik werd er wel rustig van.