Als mensen vragen of ik kinderen heb, zeg ik: 'Ja, vier.' Als ze echt doorvragen zeg ik weleens: 'Ik heb er vijf gehad, een kind is overleden.' Het hangt er vanaf of iemand een beetje belangstellend is. In mijn beleving hoort Bartje er natuurlijk altijd bij. Maar ik wil niet steeds die beerput opentrekken. Ik weet nooit precies hoe ik ga reageren. Voor een man is het, emotioneel gezien, beangstigend om te weten dat je jezelf niet helemaal in de hand hebt. Van een vrouw aanvaard je dat. Tenminste, zo denk ik erover.
Fragment uit het interview met de vader van Bartje, gehouden op 15 oktober 2006.
Bartje is bijna verdronken toen hij zestien maanden oud was en daardoor meervoudig gehandicapt geraakt. In 1990 is hij tamelijk onverwacht overleden aan de gevolgen van epilepsie. Hij was toen bijna zeven jaar oud. Zijn broer en zusjes waren respectievelijk vijf, tweeënhalf jaar en negen maanden oud. Zijn derde zusje is drie jaar na zijn overlijden geboren.
Hallo, all een tijdje lees ik je blog mee. Bedankt voor het delen! Het is heel interessant te lezen hoe anderen met zulk verlies omgaan.
BeantwoordenVerwijderenOnlangs ben ik zelf een blog gestart. De vraag :"Heb je kinderen" was voor mij afgelopen jaar de reden om zo weinig mogelijk buiten te komen...
Graag wil ik op mijn blog een link plaatsen naar jouw blog, mag dat? Mijn blog is:
www.sterrenkindjes.blogspot.com
Ik ben benieuwd of er op een dag een dagboek uitkomt, alvast heel veel succes daarmee!
Liefs, Heidi