Ikea betaalt 41 miljoen euro aan de ouders van Jozef Dudek die in 2017 overleed doordat ladekast Malm op hem viel.
IKEA had Malm teruggeroepen, juist vanwege dat omvalgevaar.
Maar dat wisten de ouders niet. Zeggen ze.
IKEA had de ouders ook niet rechtstreeks benaderd om het omvalgevaar te melden, bijvoorbeeld met een e-mail, of telefonisch (als IKEA over die gegevens had beschikt).
Anders hadden ze de kast natuurlijk teruggebracht naar de winkel. Of vastgeschroefd aan de muur. Of in de kelder gezet. Of naar het grof vuil gebracht.
Maar ze wisten het dus niet.
En daardoor is hun kind dood.
Maar is dit zo?
Is Jozef dood omdat zijn ouders niet wisten dat de kast om zou kunnen vallen?
Ik denk het niet.
Ik denk dat het pure pech is.
Ongelooflijke pech.
Malm had ook niet kunnen vallen.
Er was misschien een groter risico omdat de kast ten onrechte niet verankerd was. Maar niet alle onverankerde Malm kasten vallen om.
En Jozef had ook niet in de buurt kunnen zijn toen de kast viel.
En het is zelfs denkbaar dat de ouders niets of te laat iets gedaan hadden als ze wél hadden geweten dat de Malm makkelijk omvalt.
Natuurlijk begrijp ik dat de ouders IKEA hebben aangeklaagd.
Er viel IKEA iets te verwijten.
En het is niet de eerste keer dat een jong kind overlijdt door een vallende ladekast van IKEA.
Het had niet mogen gebeuren.
Maar het is gebeurd en het zal waarschijnlijk nog wel een keer gebeuren.
En nog een keer.
En als Jozef op dat compleet verkeerde moment niet op die plek was geweest en niet was overleden, hoe zou het nu zijn geweest met hem?
We weten het niet.
En we zullen het ook nooit weten.
Het leven is grillig.
IKEA had zorgvuldiger moeten handelen, zeker.
Maar hoe we ook proberen om alles zo veilig mogelijk te maken, er zullen altijd kinderen (en mensen) overlijden door pech.
Door op het verkeerde moment op de verkeerde plek te zijn.
Door geboren te worden met genetische defecten.
Door besmet vlees te eten.
Door een ziekenhuisbacterie.
Door een ongeluk, een fout, een vergissing, een overschatting enzovoort.
Ik schrijf dit stukje omdat ik bij het lezen van de kop van het artikel meteen dacht: wat moet je met die 41 miljoen euro? Zou dat geld de ouders minder verdrietig hebben gemaakt? Kan geld troosten? Wat hebben ze ermee gedaan?
Het gemis van Jozef zal er niet minder om zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten