DAGBOEK 28 mei 2004

We zijn naar het strand geweest.
Elio: 'Mam, dit is de eerste keer dat we zonder Justin op het strand waren.'
Zo voelde het inderdaad. Maar zo was het niet. Vorig jaar zijn we ook een paar keer geweest. Vreemd. Toen waarschijnlijk in een waas van pijn en ontkenning.


INTERVIEW met de moeder van Nini THEMA : gelukkig zijn

Ik denk dat het wel een jaar geduurd heeft voordat ik me weer op iets kon verheugen. Nog steeds moet ik mezelf af en toe toespreken om weer gelukkig te mogen zijn. Er zijn altijd confrontaties die iets losmaken. Dan duikt het schaduwrandje weer op. Bijvoorbeeld als een leeftijdgenootje van Nini een kind krijgt. Maar dat zijn fracties, momenten. Ik realiseer me dat we ontzettend geboft hebben dat we het zo goed hebben, zowel samen als met de kinderen. We zijn heel gelukkig met de kinderen. En we zijn heel gelukkig geweest met Nini. Hoe tegenstrijdig dat ook mag klinken, zij heeft ons leven absoluut verrijkt. Vooral sinds de urn hier is voel ik me weer compleet.


Fragment uit het interview met de ouders van Nini, gehouden op 30 januari 2006.
Nini is door zuurstoftekort tijdens de geboorte ernstig gehandicapt geraakt.
Ze is in 1982 overleden toen ze bijna zes jaar oud was. Haar zusjes waren toen respectievelijk
1 en 2 jaar oud.



INTERVIEW met de moeder van Floris THEMA : gelukkig zijn

Wanneer ik me weer op iets kon verheugen? Toen mijn man z'n arm om mij heen sloeg en zei dat we zouden proberen om nog een kindje te krijgen. Mijn kinderen geven me veel kracht om vrolijk te kunnen zijn. Ik ben weer gelukkig. Ik kan weer lachen zonder me schuldig te voelen. Maar ik zal altijd angst blijven houden voor het verliezen van een kind. Ik ben vol in de stress op het moment dat er medisch gezien iets afwijkt van het normale.

We hebben Floris alle liefde en vreugde gegeven die we hadden. Dat gunnen we de andere kinderen ook. De vreugde van het leven. Daar gaat het om.


Fragment uit het interview met de moeder van Floris, gehouden op 6 februari 2006.
Floris is plotseling overleden in 2003. Hij is ruim twee jaar oud geworden. Als hij overlijdt is zijn jongste broertje acht maanden oud. Hij heeft een tweelingzusje. In augustus 2004 worden zijn tweelingbroertjes geboren.





INTERVIEW met de vader van Joep THEMA : relatie

Ik ben heel actief geweest na het overlijden van Joep, heb veel geklust in huis. Mijn vrouw ging overal naartoe. Zij wilde praten. Ik zei: 'Ga jij maar naar mensen toe, ik ga deuren schuren.' We hebben elkaar vrij gelaten, ons was verteld dat iedereen op z'n eigen manier rouwt. Ik ging ook veel vaker naar de begraafplaats.

In het begin is de relatie slechter geworden. De communicatie liep niet goed. Ik was stil. Ik heb me heel erg teruggetrokken. Ik had het idee dat we elkaar niets meer hoefden te vertellen, dat we alles van elkaar wisten. De ziekte - en alles wat daarbij hoorde - hadden we immers samen meegemaakt. Ik wilde er ook niet over praten. Ik ben niet zo'n snelle spreker. Ik zeg iets, stop even, denk na en voor ik weer iets kan zeggen zit mijn vrouw er al tussen met de volgende vraag. Dan kan ik geen antwoord geven.

Ik heb het idee dat ze mij toen niet begreep. Zij vond dat ik te weinig vertelde. Daar kon ze niet goed tegen. Ze maakte zich zorgen om mij. Ik had het bovendien niet naar m'n zin op mijn werk. Ik heb professionele hulp gezocht. Daardoor is de communicatie tussen ons verbeterd. En ook doordat ik besloot om ander werk te gaan zoeken. Maar de grote bindende kracht is onze jongste zoon. Zonder hem zou het heel moeilijk geweest zijn. Ik ben geconfronteerd geweest met een zelfmoordpoging van een vader na de dood van zijn ongeboren kind. Dat heeft mij erg beziggehouden. Hoe kan iemand besluiten om zoiets te doen? Het werd mij toen duidelijk dat ik er voor mijn vrouw en onze jongste wil zijn, niet voor Joep.


Fragment uit het interview met de vader van Joep, gehouden op 21 maart 2006.
Joep kreeg hersenvliesontsteking toen hij 9 weken oud was en is de rest van zijn korte leven ziek geweest. Hij is in 2004 overleden toen hij bijna drie jaar oud was.




DAGBOEK 11 mei 2004

Ik ben niet zwanger. Gaat het nog gebeuren? Afgezien van mijn leeftijd is alles in orde. Wederom een kwestie van loslaten. Maar ook weer niet te veel, want ik weet tot nu toe maar van één kind dat zonder 'bed-scène' verwekt is.