We gaan altijd even bij Gijs langs op de avond voordat we op vakantie gaan. Dan steken we zo'n kaars aan die een paar dagen brandt. Dat doen we trouwens ook als we met de hele familie een verjaardag of feestdag vieren. In huis hangen allemaal vlinders. Dat is zijn symbool. Soms draag ik een vlinderbroche.
Ik herinner me nog heel goed de eerste keer dat ik een kaart schreef zonder zijn naam erbij. Net als de eerste keer dat ik naar de bakker ging om drie krentenbollen te halen. De slager had toen een aanbieding: vier hamburgers halen, drie betalen. Het winkelmeisje zei: "Ik doe gewoon drie halen, twee betalen." Dat vond ik zo lief!
In het hele huis hangen foto's van Gijs. Afgelopen winter heb ik eindelijk de laatste ingeplakt. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. Maar ik zal niet gauw een boek pakken en er in gaan bladeren. Ik word er zo verdrietig van.
Gijs had een eigen kamer. Z'n broer wilde die graag hebben. Twee maanden na het overlijden is hij er ingetrokken. Best snel. Wij vonden dat geen probleem. De kamer was ondertussen een soort parkeerruimte geworden van allerlei spullen. Dat was ook niks. En we wilden er toch geen 'altaartje' van maken. Z'n kleren bewaar ik in zakken, ik heb niets weggedaan of weggegeven. We zijn onlangs verhuisd. Toen kwam ik z'n zwembroek tegen. Hij had die aan op de ochtend van zijn overlijden. Het elastiek was helemaal hard geworden. Dat broekje ligt nu in mijn la.
Fragment uit het interview met de moeder van Gijs, gehouden op 3 juli 2006.
In 1999 werd er bij Gijs een tumor ontdekt bij de hersenstam. Vier maanden na deze ontdekking is hij overleden.
Gijs is zesenhalf jaar oud geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten