"Vier jaar geleden ben ik totaal onverwacht mijn beste vriendin verloren. Daar heb ik ongelooflijk veel verdriet van gehad. We kenden elkaar vanaf ons negentiende."
Het is het moeilijkste dat ze in haar leven heeft meegemaakt, denkt ze.
"Dat ik niet lang na haar dood naar Bergen verhuisde is ook omdat ik merkte dat ik in de natuur de meeste troost vind. Karin was pas 57. Dit was gewoon niet de afspraak. Ons idee was dat we later als oude dametjes op een cruiseschip zouden zitten, champagne drinken, en zoals altijd samen het leven zouden uitvogelen."
En dat moet u nu alleen doen.
"Nou, alleen... Ik las een keer iets heel moois: de natuur houdt niet van vacuüms. Als er een boom omgaat in het bos, komen er nieuwe boompjes. Karin is er niet meer, maar er komen andere mensen voor in de plaats. Het kan best zijn dat andere vriendschappen zich de afgelopen jaren hebben verdiept omdat daarvoor nu ruimte is ontstaan. Je voelt je bijna ontrouw, maar dat is zoals het gaat. Het gat wordt opgevuld, al wordt het nooit meer zoals het was."
Interview met Annejet van der Zijl door Liddie Austin.
ZIN magazine nummer 2 2022
Geen opmerkingen:
Een reactie posten